พิสูจน์สำนวนที่ว่า น้ำร้อนปลาเป็นน้ำเย็นปลาตาย จากที่ผมเลี้ยงปลามาเป็นเวลานานพบว่า พฤติกรรมของปลาที่เลี้ยงในแต่ละเดือนนั้นแตกต่างกันมาก อย่างเห็นได้ชัด คือ ถ้าช่วงหน้าร้อน ปลาของผมจะว่ายน้ำไปมา และสดชื้นอยู่ตลอดเวลา มันสามารถกินอาหารที่ผมให้ได้เต็มที่ แต่เมื่อเวลาผ่านล่วงเลยไปจนถึงหน้าหนาว ปลาของผมก็มีลักษณะที่ผิดปกติ อย่างแรกคือ มันดูเหมือนซึม และไม่ค่อยที่จะว่ายไปไหน มันชอบอบู่นิ่งๆ อีกทั้งมันก็ไม่ค่อยที่จะกินอาหารอีกด้วย
ผมสงสัยมากจึงพยายามหาข้อมูลว่า สาเหตุเนื่องจากอะไร จากนั้นผมก็รู้จากการหาข้อมูลว่า ยามที่ถึงหน้าหนาว ปลามันจะควบคุมพลังงานให้อยู่ในร่างกายตลอดเวลา มันจึงพยายามที่จะอยู่นิ่งๆ เพื่อเก็บพลังงานสำหรับสร้างควบอบอุ่นในร่างกาย ดังนั้นจึงไม่ควรที่จะให้อาหารมันมากนักในช่วงนี้ เพราะมันมีพลังงานเก็บสะสมในร่างกายมากแล้ว จากนั้นเมื่อถึงหน้าร้อนน้ำมีอุณหภูมิสูงขึ้น มันจึงหาวิธีที่จะคลายร้อนโดยการว่ายไปมา เพื่อให้น้ำเกิดการสั่นสะเทือนของน้ำ อีกทั้งมันจะว่ายอยู่แต่ที่ผิวน้ำด้วย เพื่อสามารถสัมผัสกับความเย็นจากอากาศได้ และเมื่อมันว่ายไปมานี้เอง มันก็จะต้องใช้พลังงานมาก เราจึงควรให้อาหารมันอย่างเต็มที่ เพื่อที่มันจะได้สร้างพลังงานตามความพอเพียงของร่างกาย
ผมลองมานั่งคิดดูอีกที่ ก็คิดไปถึงสำนวนที่ว่า น้ำร้อนปลาเป็นน้ำเย็นปลาตาย ความจึงแล้ว มันก็น่าจะจริง คือ ช่วงที่น้ำมีอุณหภูมิสูง ปลามักจะว่ายไปมา ทำให้มันดูร่าเริงสดใส แต่พอถึงหน้าหนาวมันก็จะนิ่ง ซึมเหมือนปลาใกล้ตาย มันก็คงน่าจะเป็นบ่อเกิดของ สำนวนนี้เกิดขึ้น
